Dzisiaj w Soczi rozpoczynają się XXII Zimowe Igrzyska Olimpijskie. My jednak cofniemy się w historii o kilkadziesiąt lat i przypomnimy sobie o IV Zimowych Igrzyskach w Garmisch-Partenkirchen.
Rocznik 89. – W Cieszynie, wtorek, 11 lutego 1936. – Nr. 12
Rocznik 89. – W Cieszynie, piątek, 14 lutego 1936. – Nr. 13
Rocznik 89. – W Cieszynie, piątek, 21 lutego 1936. – Nr. 15
Rocznik 89. – W Cieszynie, wtorek, 11 lutego 1936. – Nr. 12
IV Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbywały się w dniach 6 – 16 lutego 1936 roku, w niemieckim Garmisch-Partenkirchen (Niemcy byli również gospodarzem Letnich Igrzysk Olimpijskich w tym samym roku w Berlinie). Na sześciu obiektach sportowych rozegrano 17 konkurencji w ośmiu dyscyplinach. Swój debiut, jako dyscypliny olimpijskiej, miało narciarstwo alpejskie. Rozegrano również dwie dyscypliny pokazowe: patrol wojskowy (dyscyplinę łącząca biegi narciarskie ze strzelectwem, pierwowzór biathlonu), a także eisstockschießen (niemiecki odpowiednik curlingu). W Igrzyskach udział wzięło 646 zawodników (566 mężczyzn i 80 kobiet) z 28 krajów. Najmłodszym zawodnikiem Igrzysk była Etsuko Inada – japońska łyżwiarka figurowa. Miała 12 lat i wystąpiła w zawodach solistek, w których zajęła 10. Miejsce. Polskę reprezentowało 20 zawodników w sześciu dyscyplinach. Nie wywalczyliśmy jednak żadnych medali.
Igrzyska oficjalnie otworzył Adolf Hitler. Ceremonia otwarcia rozpoczęła się 6 lutego o godzinie 11:00. Tego samego dnia rozpoczęły się rywalizacje w poszczególnych dyscyplinach. Pierwszy odbył sie mecz hokeja pomiędzy drużynami grupa A: Polską i Kanadą. Niestety przegraliśmy 1:8. W naszej grupie zmierzyliśmy się jeszcze z Łotwą (wygrana 9:2) i Austrią (przegrana 1:2). Najlepszym, polskim zawodnikiem Igrzysk był Stanisław Marusarz, który uzyskał pierwsze punkty olimpijskie zdobyte przez Polaka na zimowych igrzyskach. W skokach narciarskich zajął 5. miejsce. Skokami 73,0 i 75,5 m uzyskał notę 221,6 pkt. (zwycięzca, Norweg Ruud Birger skoczył na odległość 75 i 74,5 m i zakończył zawody z notą 232,0 pkt.). W kombinacji norweskiej nasz zawodnik w skokach osiągnął odległości 51,0 i 50,0 m (zajmując 3. miejsce), a w biegu na 18 km uzyskał czas 1:25:27 (18. miejsce). Łącznie z notą 393,3 pkt. zajął 7. miejsce. Zwycięzca Norweg Oddbjörn Hagen zdobył 430,3 pkt.
Do trzynastego kilometra biegu czułem się nadspodziewanie dobrze, gdybym wytrzymał tempo, zająłbym niewątpliwie jedno z czołowych miejsc. Niestety, choroba zrobiła swoje. Nagle zasłabłem przy podejściu i ostatnie pięć kilometrów przebyłem resztkami sił zajmując w rezultacie osiemnaste miejsce. (...) W konkursie skoków do kombinacji zająłem trzecie miejsce, zostawiając za sobą czołowych zawodników, austriackich i szwajcarskich. Był to wielki sukces. Gdyby nie osłabienie pochorobowe, prawdopodobnie rozstrzygnąłbym konkurs na swoją korzyść.
Stanisław Marusarz, Na skoczniach Polski i świata, s. 63, 1955 r.
Dobrze zaprezentował się również Bronisław Czech, który był także sztandarowym polskiej reprezentacji i na ceremonii otwarcia niósł biało-czerwoną flagę. Zajął 16. lokatę w kombinacji norweskiej, 20. w kombinacji alpejskiej i 33. w skokach narciarskich (skoki na 62,5 m i 63,5 m, z notą 193,0 pkt.). Brał również udział w sztafecie 4x10 km, która w składzie Bronisław Czech, Marian Woyna Orlewicz, Stanisław Karpiel i Michał Górski zajęła 7. miejsce.
Największą liczbę złotych medali i medali ogółem zdobyli Norwegowie, którzy tym samym po raz trzeci w historii zwyciężyli w klasyfikacji medalowej.
Klasyfikacja państw:- Norwegia: 7 złotych, 5 srebrnych, 3 brązowe
- Szwecja: 2 złote, 2 srebrne, 3 brązowe
- Niemcy: 3 złote, 3 srebrne
- Finlandia: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe
- Austria: 1 złoty, 1 srebrny, 2 brązowe
- USA: 1 złoty, 3 brązowe
- Szwajcaria: 1 złoty, 2 srebrne
- Wielka Brytania: 1 złoty, 1 srebrny, 1 brązowy
- Kanada: 1 srebrny
- Francja: 1 brązowy
- Węgry: 1 brązowy
- Ivar Ballangrud (NOR): 3 złote, 1 srebrny
- Oddbjorn Hagen (NOR): 1 złoty, 2 srebrne
- Birger Wasenius (FIN): 2 srebrne, 1 brązowy
- Ernst Baier (GER): 1 złoty, 1 srebrny
- Joseph Beerli (SUI): 1 złoty, 1 srebrny
- Erik Larsson (SWE): 1 złoty, 1 brązowy
- Fritz Feierabend (SUI): 2 srebrne
- Olaf Hoffsbakken (NOR): 2 srebrne
- Sverre Brodahl (NOR): 1 srebrny, 1 brązowy
- Christl Cranz (GER): 1 złoty
Medale zostały zaprojektowane przez Richarda Kleina z Monachium. Miały średnicę 100 mm i ważyły odpowiednio: złoty 323 g, srebrny 322 g, brązowy 296,5 g. Były to największe i najcięższe medale w historii.
Igrzyska zakończono 16 lutego. Podczas ceremonii zamknięcia IV Zimowych Igrzysk Olimpijskich po raz pierwszy wykorzystano fajerwerki.
Polecam zajrzeć do 1936 Winter Olympics official report, w którym można zobaczyć wiele igrzyskowych planów, zdjęć, szczegółowe wyniki konkurencji, itp.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz